Peniche, a konkretnie turystyczną wioskę tuż obok, czyli Baleal, wybraliśmy zachęceni bardzo udanym poprzednim portugalskim wyjazdem do Algarve, oraz rekomendacjami naszych znajomych. Lokalizacja około godziny jazdy autostradą z Lizbony, bezpośrednia bliskość oceanu, kilku dobrych surf spotów, nieco senna atmosfera małego miasteczka pełnego wypożyczalni, szkół i sklepów surfingowych oraz wielu klimatycznych knajpek, prowadzonych przez lokalesów - oto tylko niektóre argumenty, które przemawiały za wyborem tej miejscówki. W okolicy znajduje się też sporo ciekawych miejsc wartych odwiedzenia, atrakcyjnych nie tylko z surfingowego punktu widzenia.
 |
| foto: boardBORN |
1. PLAŻE
Idąc od północy, napotkamy nieco skalistą i podczas przypływu niemal pozbawioną piaszczystej plaży Lagide. Jej przedłużeniem jest, znacznie łatwiej dostępna i głównie piaszczysta Praya Baleal, zlokalizowana po prawej stronie małego skalistego półwyspu, wbijającego się w ocean. Jest to spot bodaj najchętniej odwiedzany przez lokalne szkółki, zazwyczaj oferujący szeroki zakres warunków, odpowiednich dla osób niemal na każdym poziomie zaawansowania. Głównie piaszczyste dno, z paroma niewielkimi skałkami, na które trzeba uważać podczas odpływu, pozwalało cieszyć się falami małej i średniej wielkości. Wyraźnie skalisty fragment mniej więcej na pograniczu z Lagide, przy sprzyjających warunkach potrafił wygenerować większe sety dla nieco bardziej zaawansowanych. Zaletą tego miejsca jest bezpośrednie sąsiedztwo wielu szkółek i wypożyczalni oraz knajp i beach barów, a także sporej wielkości parking. Niestety powyższe zalety są też źródłem jej głównej wady, czyli dosyć sporego tłoku w wodzie.
 |
| foto: boardBORN |
Po lewej stronie półwyspu znajduje się druga cześć „miejskiej plaży” o zupełnie odmiennych warunkach. Fale potrafią być tu znacznie większe i silniejsze a bezpośrednie sąsiedztwo małych skalistych klifów, odrywających się od małego półwyspu, pozwala stosunkowo łatwo wpłynąć na desce od boku, prawie bez konieczności walki z przybojem. Docenią to przede wszystkim SUP surferzy, czyli amatorzy surfowania na desce z wiosłem, do których ja również się zaliczam.
 |
| foto: boardBORN |
Im bliżej w stronę Peniche, długa Cantinho Da Baia, co kilkaset metrów zmienia nazwy i kierunek fali.
Elementem, który wydał nam się charakterystyczny dla Baleal jest fakt, że o każdej porze dnia i niemal nocy można tam spotkać kogoś, kto właśnie idzie popływać, albo wraca z deski. W Baleal surfuje się prawie 24/7.
 |
| foto: boardBORN |
Na południe od drugiego, znacznie większego półwyspu, na którym znajduje się niegdyś ufortyfikowane Peniche, napotykamy kolejno mocno pachnące mączką rybną z pobliskiej przetwórni Molho Leste i znane z międzynarodowych zawodów Rip Curl Pro, Super Tubos.
Obie miejscówki docenią szczególnie zaawansowani surferzy, którzy mogą liczyć na światowej klasy warunki z tubami włącznie- jak sama nazwa wskazuje. Zbyt wielu tub w prawdzie nie widzieliśmy, ale zdarzały się przeszło 3-metrowe i momentami niemal pionowe ściany wody, dość bezlitośnie weryfikujące umiejętności, tych którzy odważyli się stawić im czoło.
Nie ulega wątpliwości, że lokalna scena surfingowa działa tu bardzo prężnie. Świadczy o tym spora, jak na dość prowincjonalną lokalizację, baza dobrze wyposażonych wypożyczalni i profesjonalnych szkół surfingowych pod auspicjami znanych marek i lokalnych organizacji, takich jak Peniche Surf Camp czy Alex Surf School. Cena wypożyczenia deski na dzień oscyluje w granicach kilkunastu Euro. Za 20-30 Euro można też wypożyczyć SUPa. Za bodyboarda, piankę a nawet deskorolkę typu longboard lub cruiser wystarczy dać kilka Euro na dzień.
 |
| foto: boardBORN |
Nie brakuje również doskonale zaopatrzonych surf shopów i profesjonalnych serwisów naprawy sprzętu. Na szczególną uwagę zasługuje np.: 58surf, do którego można wejść gołym i bosym a potem wyjść wyposażonym od stóp do głów szczęśliwym bankrutem. Charakteryzujący się lokalnym patriotyzmem HangFive , oferuje wyłącznie portugalskie produkty, deski hand made z pojedynczym finem oraz lokalne piwo i coś na ząb.
Prowadzone przez lokalesów knajpy i bary w Baleal są w znacznej mierze przedłużeniem surf kultury z poprzedniego akapitu.
Na szczególną uwagę naszym zdaniem zasługuje przystępne cenowo Superlagide, będące jednocześnie kafeterią i sklepem spożywczym. Za stosunkowo niewielkie pieniądze można tam zrobić zakupy spożywcze na cały dzień, z rana zjeść pyszną kanapkę, lub dobre ciacho (szczególnie polecamy pastel de nata) z aromatyczną kawą za około 1 euro (czyli taniej niż w Polsce), a popołudniu wpaść na pizzę i piwko w sympatycznej atmosferze. Jest to jeden z najchętniej odwiedzanych przed i po surfingu lokali w wiosce.
Naszym numerem jeden na obiad lub romantyczną kolację została rodzinna restauracja tuż przy plaży, o wdzięcznej nazwie Prainha, serwująca doskonałą zupę rybną, wyśmienite lokalne dania z ryb i owoców morza. Ceny w przeliczeniu na złotówki nie należą do najniższych, ale warto odwiedzić to miejsce dla jej atmosfery, pysznej kuchni i panoramy za oknem. W karcie znajdują się też bardziej wykwintne potrawy oraz liczne lokalne i importowane wina.
Osoby z zasobniejszym portfelem chętnie odwiedzą nieco bardziej ekskluzywny, ale nadal „surfers friendly” Surfers Lodge. Ceny będę prawie dwa razy wyższe niż wszędzie indziej, ale warto tam zajrzeć, żeby posłuchać muzyki granej na żywo i wypić lampkę lokalnego wina (serwują wyłącznie zacne portugalskie trunki).
Dla tych którzy ani na chwilę nie chcą tracić z oczu fal i szalejących na nich surferów, mogą odwiedzić niewielką Pizzaria O Outro w centrum zabytkowego Peniche, gdzie poza zjedzeniem dobrej pizzy, można na dużym telewizorze obejrzeć zawody z cyklu WSL.
Nie samym surfingiem żyje człowiek, więc część naszego czasu postanowiliśmy przeznaczyć również na zwiedzanie. Nie byłoby to raczej możliwe bez wypożyczonego samochodu, ale o tym przy innej okazji.
Kto przyglądał się kiedyś fladze Portugalii, prawdopodobnie zauważył, że widnieje na niej 7 symbolicznych zamków. Jednym z nich jest Obidos, leżący niecałe pół godziny drogi samochodem na wschód od Peniche. Zabytkowe średniowieczne miasteczko i twierdzę warto odwiedzić szczególnie ze względu na labirynt bajecznych, wąskich, brukowanych uliczek, ukrytych ogrodów i pięknych widoków z murów obronnych. Warto wstąpić na miejscowy specjał - niskoprocentową wiśniówkę, podawaną w czekoladowych kieliszkach, które po wypiciu można schrupać ze smakiem.
 |
| foto: boardBORN |
W okolicy znajduje się wiele klasztorów z ciekawą historią, ale na szczególną uwagę naszym zdaniem zasługuje ufundowany w w 12 wieku monumentalny monastyr Cystersów w Alcobaca. O zawrót głowy przyprawia sklepienie IGREJA da SANTA MARIA da VICTORIA i nieprawdopodobnym kunszt wykonania architektonicznych detali. Plejada kamiennych figur władców i opatów, przywodzi na myśl sceny z Władcy Pierścieni. Obiekt jest absolutnie wart ceny biletu wstępu. Po zwiedzaniu warto chwilę odetchnąć w jednej z restauracji po przeciwnej stronie placu przy filiżance kawy, żeby podziwiać bryłę świątyni z perspektywy.
 |
| foto: boardBORN |
Nieco ponad godzinę drogi na północ od Peniche leży Fatima, będąca największym Sanktuarium Maryjnym w Europie, powstałym w miejscu objawień Matki Boskiej w 1917. Obok placu i mieszczącego jeden z najważniejszych dla nas Katolików ośrodków kultu, znajduje się Kaplica Objawień, pomnik Św. Jana Pawła II i smukła bazylika Matki Boskiej Różańcowej, która niestety podczas naszego pobytu była akurat w remoncie.
Około 10 km od Fatimy w okolicach wioski Bairro, na terenie dawnego kamieniołomu można zobaczyć odciśnięte w skale, bardzo dobrze zachowane ślady dinozaurów. Jest to pamiątka spaceru stadka potężnych roślinożernych zauropodów sprzed 175 milionów lat. My niestety wybraliśmy się tam podczas deszczowej pogody, co znacznie obniżyło widoczność śladów, ale „Monumento Natural das Pegadas dos Dinossáurios da Serra de Aire” i tak zrobił na nas potężne wrażenie. Warto więc zainwestować kilka Euro od osoby oraz poświęcić kilkadziesiąt minut na zwiedzanie zgodnie ze wskazaniami wyznaczonego szlaku. My byliśmy tak zaaferowani, że zwiedzaliśmy od tyłu do przodu ;)
 |
| foto: boardBORN |
Miejscem absolutnie koniecznym do odwiedzenia dla wszystkich, którzy choć trochę interesują się surfingiem, jest kurort Nazare, zlokalizowany 64 km na północ od Peniche. Jesienią 2011 roku, Hawajczyk Garett McNamara ustanowił tam, a następnie w styczniu 2013 pobił własny rekord świata w surfingu po najwyższej fali, przekraczającej znacznie 20 metrów. Jedna z największych (obok Mavericks, Jaws i Teahupoo), nadających się do surfingu fal na świecie, co roku przyciąga rzesze widzów, spragnionych wrażeń oraz niewielką grupkę najznakomitszych big wave surferów na świecie. W latarni morskiej na skraju potężnego klifu, na który wjeżdża się górską kolejką, jak na Gubałówkę, znajduje się oryginalne muzeum, częściowo poświęcone fenomenowi wielkiej fali i jej bohaterom. Na szycie klifu i w labiryncie ciasnych uliczek Nazare kryje się jeszcze wiele ciekawych atrakcji, wraz z barwną historią miasta.
 |
| foto: boardBORN |
Będąc tak blisko Lizbony, nie można jej nie odwiedzić, ale nie będę się tu rozpisywał na temat atrakcji turystycznych i architektonicznych stolicy Portugalii. Zamiast tego polecę Wam miejsce, które domyka klamrą naszą wycieczkę w poszukiwaniu fal i innych darów Atlantyku. Jest nim Oceanário de Lisboa. Za kilkanaście Euro od osoby można podziwiać, jak na wyciagnięcie ręki, najróżniejsze gatunki ryb, ssaków i roślinności oceanicznej z całego globu. Ekspozycja podzielona jest na 4 obszary poświęcone Atlantykowi, Pacyfikowi, oceanom Indyjskiemu i Arktycznemu oraz dodatkowe habitaty z ptakami i zwierzętami, zamieszkującymi na styku wody i lądu. Niezwykłą atmosferę tego miejsca buduje przygaszone światło, a także dźwięki z playbacku a nawet rozpylone zapachy typowe dla danego ekosystemu. W określone dni można obserwować obsługę podczas karmienia rekinów, pingwinów i innych morskich stworzeń.
 |
| foto: boardBORN |
W jednym, nawet nieco przydługim poście nie sposób umieścić wszystkich wrażeń ani przekazać wielu ciekawych szczegółów. Będzie nam miło jeśli powyższy wpis zachęci kogoś do wyjazdu w tamte strony i podzielenia się swoimi wrażeniami.
Adeus! :)
Ania i Tomek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz